Në fund të viteve ’80, vendi i Metallica si banda më e madhe e thrash metal ishte i padiskutueshëm. Ata hynë në vitet '90 me një objektiv edhe më të madh: të bëheshin grupi më i madh i rokut në botë. Problemi i vetëm ishte se nuk kishte asnjë mënyrë që ata ta bënin këtë me një rekord tjetër epik si ai i vitit 1988… “Justice for all”.

Në një intervistë të vitit 2020, kitaristi Lars Ulrich e rrëfen këtë moment për Uncut. "Pasi kishim luajtur të gjitha ato këngë në rrugë për disa vjet, ne thamë: ‘Duhet diçka e re këtu’.

Metallica nuk ishte grupi i vetëm që ndihej ashtu. Nga fillimi i dekadës së re, e gjithë industria e muzikës po përpiqej për një ristart.

Banda muzikore si Soundgarden, Mudhoney dhe Nirvana në fillesat e saj po përzienin punk dhe metal në një tingull të ri abraziv që shtypi e pagëzoi "grunge" - dhe kjo do të siguronte një frymëzim të papritur për Metallica-n.

"Mund të ishte ora dy ose tre e mëngjesit. Sapo kisha dëgjuar Louder Than Love, albumin e Soundgarden", kujton kitaristi Kirk Hammett në 2017. "E dëgjova atë album, u frymëzova; Mora kitarën time dhe doli një refren".

Kjo do të bëhej baza e Enter Sandman, kënga e parë që banda shkruajti për atë që do të bëhej albumi i tyre i pestë (Black Album).

Metallica kishte pasur një marrëdhënie të frytshme me producentin danez Flemming Rasmussen që nga Ride The Lightning, por ata kuptuan se kishin nevojë për një dorë të re për t'i ndihmuar ata të ekzekutonin hapin e tyre të madh përpara. Erdhi Bob Rock, i cili kishte punuar me Bon Jovi, Aerosmith, The Cult dhe Mötley Crüe. Rekrutimi i një prodhuesi të tillë komercial ishte një sinjal i qartë i asaj që donte të bënte Metallica.

Duhet thënë se Metallica nuk ishin plotësisht rehat me Rock në fillim – por edhe e anasjellta ishte e vërtetë. Por, pasi kishte punuar me disa prej më të mëdhenjtë e rock-ut, producenti nuk e kishte shumë problem t’i merrte parasysh ndjenjat e bendit.

"Në të vërtetë as më bëhej vonë, të them të drejtën", kujtonte Rock për “Uncut” në 2014. "Kur ata filluan t’i bënin gjërat siç kishin bërë gjithmonë, unë thjesht ua ktheva këngët. Ata ishin mjaft të befasuar. Kur ata do të bënin budallallëqe, unë ua vija në dukje. Lars mund të vinte vonë dhe unë do i thosha, ‘Çfarë trapi që je …’ Unë nuk mendoj se dikush ua kishte bërë më parë këtë”.

Megjithatë, ndikimi i rock-ut në Metallica ishte i menjëhershëm. Nëse banda i kishte regjistruar më parë pjesët e tyre veç e veç, ai këmbënguli që ata të luanin së bashku në studio.

Dhe ishte Rock, së bashku me Lars Ulrich, i cili i bëri presion James Hetfield për të rishkruar tekstin e këngës. Subjekti origjinal i liderit të grupit rrotullohej rreth Sindromës së Vdekjes së Papritur të Foshnjave, ose vdekjes në djep - rreshti "Off to never never land" ishte fillimisht "Prish familjen e përsosur". Por bateristi dhe producenti menduan se tema ishte shumë e rëndë.

"Kjo më acaroi kaq shumë!" i tha këngëtari "Guitar World" në 2018. "Unë mendova 'Fuck you! Unë jam shkrimtari këtu! ' Por kjo ishte sfida e parë nga dikush tjetër dhe kjo më bëri të punoj më shumë ".

Hetfield e gëlltiti bezdinë e tij dhe rishkroi tekstin e këngës, duke e riformuluar atë si një lloj ninulle të që tërhiqte frikën e një fëmije, reale dhe të imagjinuar. “The Sandman” (Njeriu i rërës) ishte një referencë për një figurë mitike që hynte vjedhurazi në dhomat e gjumit të fëmijëve për t’u hedhur rërë në sy.

Jo gjithçka që Bob Rock sugjeroi, u miratua nga Hetfield dhe Ulrich. Producenti preferonte Holier Than Thou si këngën e parë të albumit. Këtë herë bateristi ndërhyri, duke mbajtur fort bindjen e tij se ajo pjesë ishte mënyra perfekte për të lançuar atë që ai e dinte se do të ishte albumi më i rëndësishëm i Metallica.

Dhe kjo u vërtetua. E lançuar më 29 korrik 1991, “Enter Sandman” u rendit e 16-a në SHBA dhe nr. 5 në Britani. Kjo ishte trampolina perfekte për fazën tjetër të karrierës së tyre.

“Enter Sandman” dhe pak më vonë “Black Album” u provuan si pika e kthesës, duke e kthyer Metallica nga një prej bendeve më të mëdha të metalit në një fenomen manistream.

Edhe pas 30 vjetësh, Enter Sandman shënon pikën më të madhe të kthesës në karrierën e Metallica, dhe një këngë që është ngulitur thellë jo vetëm në ADN-në e metalit, por edhe në ADN-në e kulturës popullore si një e tërë.

"Me të vërtetë u shtri në të gjithë bordin", tha Lars Ulrich në vitin 2020. "Ajo që është interesante për mua është se po i dua shumë gjëra që bëjmë, por ajo kishte një fuqi që zgjati. Një këngë e shkurtër, e thjeshtë dhe rock". / Louder Sound /